ADOS to ustrukturyzowana obserwacja zachowania dziecka w sytuacjach społecznych i komunikacyjnych — w przeciwieństwie do ADI-R (który jest rozmową z rodzicem), tutaj to dziecko jest badane bezpośrednio przez diagnostę.
Podczas badania dziecko wykonuje różne zadania i zabawy, które pozwalają ocenić: komunikację werbalną i niewerbalną; relacje społeczne; sposób reagowania na emocje; elastyczność zachowania i zainteresowań. Diagnosta obserwuje spontaniczne zachowania — nie „sprawdza”, czy dziecko coś „umie”, tylko jak naturalnie reaguje w określonych sytuacjach. Badanie trwa zwykle ok. 60 minut.
Jak się przygotować do badania ADI-R?
Przed badaniem warto powiedzieć dziecku, że idziecie na spotkanie z psychologiem, podczas którego będzie rozmawiało i bawiło się z panią/panem. Nie ma potrzeby używać słów „badanie” ani proszenie dziecko, by się starało dobrze wypaść. W ADOS ważna jest naturalność rekacji. Im dziecko lepiej będzie się czuło, tym wynik badania będzie dokładniejszy, dlatego warto zadbać o:
- wygodne ubranie na czas badania – dziecko będzie się ruszać, rysować, manipulować zabawkami;
- to, by dziecko było wyspane, najedzone i nieprzebodźcowane;
- ulubioną przekąskę i wodę – po badaniu przydaje się chwila odpoczynku.
W sytuacji obecności rodzica w sali podczas badania, pozostaje on w roli obserwatora (nie podpowiada dziecku ani nie reaguje za nie). Rodzic ma dawać dziecku wyłącznie poczucie bezpieczeństwa. Nie należy zachęcać dziecka do „pokazania, co potrafi” – badanie ma na celu ukazanie naturalnych rekacji dziecka. Jeśli dziecko ma trudność z kontaktem, mową lub emocjami – to nie problem, m.in. właśnie po to przeprowadza się to badanie. W sytuacji, w której dziecko ma silne lęki, problemy ze zmianą miejsca lub niechęć do nowych osób, warto o tym wcześniej poinformować diagnostę – pomoże to odpowiednio przygotować przebieg spotkania. Dobrze jest również uprzedzić wcześniej o trudnościach sensorycznych, co je rozprasza (np. hałas, światło, zapachy).
Dodatkowe dokumenty, które warto zabrać ze sobą na badanie:
- własne notatki lub obserwacje z domu
- książeczka zdrowia dziecka
- opinie/logopedy, psychologa, pedagoga, nauczyciela
- wyniki wcześniejszych badań (np. psychologicznych, neurologicznych, logopedycznych)
Potrzebujesz więcej informacji? Zadzwoń lub napisz.