Wasze dziecko nagle zaczyna budzić się o 4-5 nad ranem? Sprawia wrażenie wyspanego albo wręcz przeciwnie płacze i trudno je uspokoić? Bezskutecznie próbujecie uśpić swoje dziecko, by po kilku nieudanych próbach powiedzieć sobie Dzień Dobry i po omacku pójść do kuchni po kawę?

O ile noworodki przesypiają większość doby i często po przebudzeniu na jedzenie znowu idą spać, o tyle im starsze niemowlę tym wyraźniejszy rytm dobowy i z dnia na dzień coraz dłuższa aktywność. Od samego początku warto uczyć maleństwa odróżniania dnia od nocy. Choć wydaje się to oczywiste, często rodzice nieświadomie zakłócają maluszkom ten proces.

Noc vs. dzień

Spanie w dzień

1. Podczas drzemki dziecka dobrze jest wykonywać wszystkie czynności przypisane danej porze dnia – w poszanowaniu snu dziecka, tj. bez walenia i tłuczenia, ale też bez chodzenia na paluszkach. Dobrze jest spotkać się gdzieś pośrodku. Dzięki temu prostemu zabiegowi maluszek szybko pojmie, że drzemka w ciągu dnia różni się zasadniczo od snu nocnego. Wbrew pozorom dzieci wcale nie śpią lepiej w ciągu dnia, jeśli w domu jest cicho. Odgłosy donoszące się z mieszkania dodają dziecku poczucia bezpieczeństwa. Czas drzemki dziecka można wykorzystać, jeśli nie na własny odpoczynek, to na jakieś domowe obowiązki. Znając już rytm dobowy maluszka oraz wiedząc ile mniej więcej śpi podczas każdej z drzemek, można zaplanować wykonanie czynności głośniejszych na początku drzemki, kiedy to sen jest najgłębszy. Ostatnie 30-45 min to faza snu płytkiego, kiedy hałas może już dziecko obudzić.
2. Nie zasłaniajcie okien w pokoju na czas drzemki, dzięki czemu niemowlę szybciej nauczy się odróżniać dzień od nocy. Starszym dzieciom – jeśli o to proszą lub jeśli widzicie, że pomaga im to zasnąć – można delikatnie zaciemnić pokój na czas drzemki.

Spanie w nocy

1. Warto wyrobić sobie i swojemu dziecku wieczorny rytuał. Wam-rodzicom łatwiej będzie się podzielić obowiązkami, a Wasz maluszek będzie spokojniejszy znając kolejność wykonywanych wokół niego czynności.
2. Nie ma potrzeby utrzymywania sztywnego rytuału oraz sztywnej godziny pójścia dziecka spać, kiedy ono samo nie myli już dnia z nocą oraz kiedy rodzice potrafią dobrze rozpoznać wysyłane przez dziecko sygnały świadczące o jego zmęczeniu. Każde dziecko rodzi się ze zdolnością do samoregulacji, warto wykorzystać jego wiedzę o własnym ciele i pozwolić pójść spać dokładnie wtedy, kiedy tego potrzebuje
3. Wraz ze zbliżającą się porą kąpieli dobrze jest przygasić w mieszkaniu światła, ściszyć muzykę (lub włączyć relaksacyjną) i samemu spróbować zwolnić, co pozwoli dziecku wejść w fazę wyciszenia.  Pamiętajcie, że dziecko bez problemu wyczuje Wasz pośpiech i emocje jemu towarzyszące, co z pewnością pomoże mu w zaśnięciu.
4. Warto zadbać o atmosferę podczas kąpieli: odpowiednia temperatura wody i pomieszczenia, ciepłe oświetlenie oraz stosowne do wieku zabawy w wodzie. Zachęcam Was również do wspólnych kąpieli.
5. Usypiajcie maleństwo w pokoju, w którym panuje spokój oraz półmrok – czasami nawet lampka nocna daje za bardzo oświetla pokój.
6. Niemowlęta i małe dzieci jak najbardziej mogą spać w głębokich ciemnościach – co nie znaczy, że muszą. Pamiętajcie, każdy z nas jest inny. Dziecko sygnalizuje swoje potrzeby, nawet jeśli jeszcze ich nie potrafi zwerbalizować.

Co zrobić kiedy dziecko budzi się wcześnie rano?

Jeśli sytuacja dotyczy niemowlęcia, które ciągle jeszcze ustala sobie swój dobowy rytm, prawdopodobnie mamy tu do czynienia z problemem „w pokoju zrobiło się jasno” albo „dziecko jest już wyspane”. Warto zadbać o to, by nauczyć dziecko wstawać później. Godziny pobudek przed 6 rano są niekorzystne nie tylko dla rodziców, ale również dla dziecka, gdyż żeby mogło przespać niezbędne do prawidłowego rozwoju 10-12 godzin musiało by chodzić spać wczesnym wieczorem (przykładowo niemowlę, które wstaje o 5 rano powinno chodzić spać 17-19).

Co zrobić by dziecko rano dłużej spało?

1. Zaciemniony pokój.  Zadbajcie o to, by w pokoju w którym śpi dziecko było – bez względu na godzinę wschodu słońca – cały czas ciemno. Niezbędne okazują się tutaj rolety bądź zasłony w całości pochłaniające światło.

2. Przesuńcie porę pójścia spać na późniejszą. Jeśli już wiecie, że Wasze dziecko potrzebuje w nocy nie 12 a 10 godzin snu, dobrze jest ustalić jego porę pójścia spać, tak by wstało ono o pożądanej przez Was godzinie, np. jeśli chcecie by maluszek wstawał o 7 rano, połóżcie go spać o 21. Nigdzie nie jest powiedziane, że dziecko musi chodzić spać o 19:00 czy 20:00. Chronotyp (skowronek vs. sowa) dziecka w połączeniu z rytmem jego rodziny pozwala na ustalenie najlepszej pory pójścia maluszka spać .

3. Bilans snu dobowego. Ile godzin dziennie śpi Wasze dziecko? Czyli sumujemy godziny snu nocnego (przebudzeń na karmienie nie zliczamy ani nie odejmujemy, tylko traktujemy jako sen) i snu przypadającego na drzemki. Wynik traktujemy jako bilans snu dobowego, gdzie ok. 9-12 godzin powinno przypadać na sen nocny. Jeśli dziecko śpi w ciągu nocy mniejszą ilość godzin, najpewniej drzemki w ciągu dnia będą uzupełniały sen nocny.

4. Obserwacja. Dziecko nie zawsze po przebudzeniu potrzebuję zabawy z mamą czy tatą. Jeśli maluszek nie płacze, tylko się wierci, bawi, gaworzy etc., nie musicie od razu otwierać oczy, czy wstawać. Widząc śpiących rodziców jest duża szansa, że dziecko po chwili – krótszej lub dłuższej – też spróbuje ponownie zasnąć.

Pamiętajcie!!!

Dziecko rodzi się zdolne do samoregulacji. Dokładnie wie, kiedy jest głodne, czy zmęczone, a kiedy chce się przytulić.

Chcesz skonsultować rozwój dziecka, a może potrzebujesz wsparcia w zakresie rodzicielstwa?